حضرت آیت الله خامنهای در پیام به نخستين كنفرانس بينالمللی خلع سلاح هستهای و عدم اشاعه آن، در تاریخ ۱۳۸۹/۰۱/۲۸ فرمودند: «به اعتقاد ما افزون بر سلاح هستهای، دیگر انواع سلاحهای کشتار جمعی، نظیر سلاح شیمیایی و سلاح میکروبی نیز تهدیدی جدی علیه بشریت تلقی میشوند. ملت ایران که خود قربانی کاربرد سلاح شیمیایی است، بیش از دیگر ملتها خطر تولید و انباشت این گونه سلاحها را حس میکند و آماده است همهی امکانات خود را در مسیر مقابله با آن قرار دهد. ما كاربرد این سلاحها را حرام، و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابناء بشر از این بلای بزرگ را وظیفهی همگان میدانیم.»
آیتالله عبّاس کعبی استاد سطوح عالی حوزهی علمیه قم و عضو مجلس خبرگان رهبری، در بحثی پیرامون تشریح روش اجتهادی حضرت آیتالله العظمی خامنهای در کتاب «ثلاث رسائل فی الجهاد»، با اشاره به نظر معظم له پیرامون سلاح هسته ای می گویند:
گاهی گفته میشود که «فتوای رهبر معظّم انقلاب مبنی بر حرمت تولید و نگهداری و استعمال سلاح هستهای یک حکمِ تقیّهای است؛ و نه حکم اوّلی». باید توجّه داشت که طبق فتوای ایشان، مبتنی بر ادلهی مسلّم فقهی، تولید و نگهداری و استفاده از بمب هستهای به حکمِ اوّلی -و نه حکم ثانوی یا تقیّهای- حرامِ مسلّم است.
توضیح ادلّه اینکه: از نظر قرآن کریم، ایجاد آلودگی محیط زیست، چه به میزان کم باشد و چه زیاد، اگر موجب تهدید نسل بشر -همین نسل یا نسلهای آینده- باشد، به حکم اوّلی حرام است؛ یعنی اگر امر مردّد شود بین پیروزی بر دشمن در یک قطعهی محدود و تهدید محیط زیست بشری، طبق قواعد باب تزاحم، حفظ محیط زیست مصلحت ارجح و اقوی دارد. لذا در قرآن کریم حکومتهایی که مشمول «یُهلِکونَ الحَرثَ و النّسلَ» هستند مذمّت شدهاند. زیرا چنین کاری از اختصاصات حکومت طاغوتی است و اساساً اگر حکومت اسلامی چنین کاری بکند، از اسلامیّت ساقط میشود. چرا که یکی از مصادیق افساد فی الارض است.
طبق آیه شریفه «و أعِدّوا لَهُم ما استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ تُرهِبونَ بِه عَدُوَّ اللهِ و عَدُوَّکُم» هم، «تقویّت قوای نظامی» مقیّد به «إرهاب عدوّ» شده و این إرهاب، نهتنها تلازمی با تولید و نگهداری بمب هستهای ندارد، بلکه برخلاف راهبرد تهدیدزدایی است و برعکس باعث ایجاد تهدید برای دولت اسلامی میشود و در این زمانه و با توجه به روابط بینالمللِ این عصر، اساساً ضدّ قدرت است. اگر الآن جمهوری اسلامی یک موشکِ نقطهزن به نیروگاه هستهایِ تلآویو شلیک کند، این در واقع تهدید اصلی برای اهالیِ همان سرزمین است.
مضافاً بر اینکه در صورت استفاده از بمب هستهای نمیتوان میان نظامیان و غیرنظامیان تفکیک داد و همه با هم نابود میشوند؛ درحالیکه قتل افراد غیرنظامی حرام است. بنابراین اگر همین جهاد فی سبیل الله بهعنوان راهبرد اصلی و کلان سیاست خارجی حاکم باشد، منجر به تولیدِ اقتدارِ بازدارنده و تهدیدزدایی خواهد شد.
و امّا حدیث: روایات باب «إلقاءُ السّمّ فی ماءِ العَدُوّ» دلالت بر حرمت استفاده از سلاح هستهای میکنند.
دلیل عقلی هم اینکه: عقل حکم میکند به «قلع مادهی فساد» و بمب هستهای هم مصداق بارز این مادهی فساد است. بنابراین چنین فتوایی کاملاً ریشه در مبانیِ مسلّم فقهی دارد و حکم تقیّهای هم نیست. بلکه حکم اوّلی است.
برگرفته از متن سخنرانی آیت الله کعبی در خصوص روش شناسی اجتهاد رهبری. منتشر شده در: KHAMENEI.IR
